«Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις» μας λέει ο Σίμων και μας εξηγεί πώς έκανε πραγματικότητα ένα από τα όνειρα του, την καλλιγραφία!
Είναι ο δημιουργός του Urban Calligraphy. Ταξιδεύει και καλλιγραφεί στο αστικό περιβάλλον, γιατί η καλλιγραφία δεν μπορεί να μείνει σε μια κόλλα χαρτί, δίνοντας έτσι ζωή και φωνή σε κτήρια και πόλεις. Η καλλιγραφία είναι ο δικός του τρόπος έκφρασης, κι όπως μας λέει: «Είναι πολύ σημαντικό να γίνεσαι βοήθεια για εκείνους που το έχουν ανάγκη, να γίνεσαι φωνή για εκείνους που δεν έχουν μιλιά!» .
Ασχολείσαι με κάτι πολύ ξεχωριστό, την καλλιγραφία ως τέχνη. Πώς μπήκε στη ζωή σου και πως ξεκίνησες να το εξασκείς πιο επαγγελματικά;
Ξεκίνησα να έρχομαι πιο κοντά με την τέχνη της καλλιγραφίας, αρχικά από την αγάπη και την κλίση που έχω προς τη γραφιστική, όπως επίσης και από επιρροές από χώρο της τέχνης, που είχα από μικρό παιδί. Η αλήθεια είναι πως η ενασχόλησή μου με την καλλιγραφία δεν είναι η κύρια ασχολία μου, παρόλα αυτά την αντιμετωπίζω με περίσσειο σεβασμό. Σε καμία περίπτωση δε μπορώ να πω πως η καλλιγραφία είναι για εμένα απλά ένα επάγγελμα, ή έστω ένα χόμπυ. Δεν την κοίταξα ποτέ έτσι. Δεν ήταν κινητήρια δύναμη στο μυαλό μου το τι θα κερδίσω σε σχέση με υλικά αγαθά και αυτός είναι και ο λόγος που πάει καλά η ενασχόλησή μου με την καλλιγραφία. Η εμπειρία αλλά και το ταξίδι που θα κάνω διαμέσου αυτής της τέχνης είναι και τα πιο σημαντικά αποκτήματα που θα μπορούσα ποτέ να αποκομίσω.
Πες μας λίγες περισσότερες λεπτομέρειες για τη αυτή τη πρωτότυπη μορφή τέχνης που ασχολείσαι.
Η «Urban Calligraphy» είναι η καλλιγραφία που βρίσκεται στο αστικό περιβάλλον. Δεν παραμένει μόνο σε μία κόλα χαρτί, αλλά είναι εκείνη η μορφή καλλιγραφίας που μπορεί να διαφύγει σε κάποιο μεγαλύτερο καμβά. Τα έργα που έχω καλλιτεχνίσει, βρίσκονται μόνο σε μέρη που έχουν να εκφράσουν μία ιστορία και όχι σε κάποιο κεντρικό σημείο, εύκολα προσεγγίσιμο από τα μάτια του κόσμου. Όσο πιο απόμερο και ερειπωμένο είναι ένα μέρος, τόσο περισσότερο με ελκύει για να το διακοσμήσω με την τέχνη μου. Αυτή την ατμόσφαιρα προσπαθώ να βγάλω. Δουλεύω πάντα στη φυσική επιφάνεια του τοίχου, αλλά και στις αλλοιώσεις που έχει αποκτήσει από το φυσικό περιβάλλον, διότι πιστεύω πως ο «χρόνος» είναι το καλύτερο φίλτρο για κάθε νέο έργο. Η προσοχή εστιάει στο να χρησιμοποιείται όση λιγότερη ποσότητα μπογιάς γίνεται, ακόμα και στα μεγαλύτερα έργα μου. Αυτό προσδίδει περισσότερο έλεγχο, γνωρίζοντας πως ό,τι χρησιμοποιώ είναι αρκετά σημαντικό και δε χρειάζεται σπατάλη. Στεγνώνω τα πινέλα μου συνεχώς πριν από κάθε stroke μου, για να πετύχω όσο το δυνατόν καλύτερο sharpness στο αποτέλεσμα. Μετά από καιρό επισκέπτομαι ξανά τα μέρη που φιλοξενούν κάθε έργο και παρατηρώ πώς η φύση έχει εισβάλλει και έχει αγκαλιάσει ουσιαστικά το έργο. Είναι πραγματικά μαγικό να βλέπεις πως εξελίχθηκε με φυσικό τρόπο.
Στα έργα σου παρατηρούμε ότι χρησιμοποιείς αρκετές ελληνικές λέξεις όπως: αύρα, εύνοια, ζωή αλλά και προσωπικότητες όπως είναι ο Δίας. Τι θέλεις να δείξεις με τη χρήση τους;
Όλα ξεκινούν από το στόχο που έχει κανείς και τους λόγους που επιλέγει να εκφραστεί με οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Στη δική μου περίπτωση, πρωταρχικός σκοπός είναι η μετάδοση ενός ανώτερου μηνύματος που μπορεί να “μιλήσει” στον αποδέκτη, αντανακλώντας κάποιο στοιχείο από τη ζωή ή από τον ίδιο το χώρο που φιλοξενείται η λέξη. Επιθυμία μου είναι οι λέξεις που επιλέγω να έχουν ένα βαθύτερο νόημα, ένα νόημα που θα δώσει έμπνευση, κουράγιο, ακόμα και ψυχική δύναμη σε εκείνον που την αναζητά και ψάχνει τρόπους να εκφραστεί μέσα από την τέχνη. Είναι πολύ σημαντικό να γίνεσαι βοήθεια για εκείνους που το έχουν ανάγκη, να γίνεσαι φωνή για εκείνους που δεν έχουν μιλιά! Το αίσθημα είναι μοναδικό όταν δέχομαι μηνύματα με ιστορίες ανθρώπων που μου περιγράφουν πως κάποιο από τα έργα μου λειτούργησε θετικά στη ζωή τους, τους επηρέασε ώστε να προβληματιστούν και τους έδωσε μία άλλη ματιά στη ζωή. Νιώθω ευλογημένος που κάτι τόσο μικρό όσο μία λέξη, μπορεί να έχει τόση μεγάλη σημασία.
Ποιο είναι το μότο σου;
“Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις”. Όλα έχουν να κάνουν με το όραμα αλλά και την επιθυμία που έχεις για να καταφέρεις οτιδήποτε στη ζωή σου. Θεωρώ πως το πιο σημαντικό είναι να πιστεύεις στον εαυτό σου και να δίνεις τα πάντα για να υπηρετείς το μεγάλο σου πάθος. Σίγουρα, οι δρόμοι δεν είναι στρωμένοι με ροδοπέταλα, αλλά αν προσπαθείς και είσαι συγκεντρωμένος και προχωράς, κάποια στιγμή θα κοιτάξεις πίσω σου και θα νιώσεις πως οι κόποι σου άξιζαν μέχρι τελευταία σπιθαμή.
Μια εμβληματική στιγμή της καριέρας σου ήταν ο σχεδιασμός ενός έργου σου σε ένα καινοτόμο κτίριο το «Le Nuage» (the cloud), του désigner Philippe Starck, στο Montpellier της Γαλλίας. Πως προέκυψε αυτή η συνεργασία, πως βίωσες αυτή τη συνεργασία και ποια ήταν τα συναισθήματα σου για αυτή τη διάκριση;
Βρισκόμουν εκείνη την εποχή στις Κυκλάδες για διακοπές, όπου έλαβα την πρόσκληση από τον Philippe Starck για την ανάθεση ενός κτηρίου στο Montpellier της Γαλλίας, το οποίο έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε πολύ περιορισμένο χρόνο. Ο λόγος έγινε για ένα 5ώροφο κτίριο, το οποίο μοιάζει με ένα τεράστιο φουσκωτό σύννεφο. Το αστείο με το κτίριο είναι ότι πραγματικά …φουσκώνει! Από εκεί προκύπτει και το όνομά του εν τέλει, «Le Nuage», που στα γαλλικά σημαίνει σύννεφο. Ο Starck φημίζεται πάντα για την «τρέλα» του στο design και βλέποντας το όνομα του πραγματικά αναρωτιόμουν τι με περιμένει… Ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο project και το όλο εγχείρημα ήταν μία μεγάλη πρόκληση για μένα από τη πρώτη κιόλας στιγμή της συζήτησης, για δύο βασικούς λόγους. Αφενός επειδή το κτίριο είναι ένα ξεχωριστό αριστούργημα και αφετέρου επειδή το όνομα του Starck έχει πολύ μεγάλη «βαρύτητα» στον κόσμο του design. Στο συγκεκριμένο project συγκεκριμένα, δημιουργήθηκαν 80 μέτρα καλλιγραφίας, μέρος των οποίων ήταν και 3 μεγάλα ταβάνια. Η εκτέλεση του project διήρκησε 12 μέρες περίπου, με εργασία από το πρωί έως πάρα πολύ αργά το βράδυ. Ήμασταν οι τελευταίοι που φεύγαμε από το κτίριο σχεδόν ξημερώματα, ενώ όλα τα άλλα συνεργεία είχαν ήδη σταματήσει νωρίτερα. Παρόλα αυτά, αν κάτι κράτησα από την εμπειρία στο Le Nuage, ήταν η μεγάλη πίεση που υπήρξε, για να ολοκληρωθεί το project όσο πιο άμεσα ήταν εφικτό, κάτι που δεν συμβαδίζει με την τέχνη της καλλιγραφίας, καθώς χρειάζεται πολλή συγκέντρωση και απόλυτη ακρίβεια. Παρ’ όλη την κόπωση, είδα τα όρια μου και τα ξεπέρασα σε πολύ απαιτητικές στιγμές, όπου η κούραση κυριαρχεί και κοντράρεται με τη δημιουργικότητα. Πλέον, νιώθω πραγματικά διπλά ευεργετημένος από αυτό το project. Σε εκείνους που βοήθησαν στο να οργανωθεί αυτό το μεγάλο project, από την επικοινωνία, την εύρεση υλικών, μέχρι την εμψύχωση για να αντεπεξέλθω στο συνεχή φόρτο εργασίας και σε οποιαδήποτε δυσκολία προέκυπτε, τους ευχαριστώ και τους αποδίδω κάθε σεβασμό ως αφανείς ήρωες στη ζωή μου. Υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποi που δε φαίνονται πίσω από κάθε τέτοιο project.
Η συμμετρία και η ισορροπία είναι δυο έννοιες που έχουν πρωταρχικό ρόλο στη δουλειά σου. Πως τις ορίζεις στη ζωή σου και ποσό σημαντικές είναι τελικά;
Σίγουρα είναι δύο μεγάλες λέξεις για εμένα. Τόσο στη δουλειά μου, όσο και στην καθημερινότητα και γενικότερα στη ζωή μου. Έχω προσπαθήσει πολύ ώστε όλες οι πράξεις μου να περιστρέφονται γύρω από τη συμμετρία και την ισορροπία, καθώς θεωρώ πως είναι πυλώνες εξέλιξης και ευημερίας. Έτσι λοιπόν, είτε ο λόγος γίνεται για τα έργα μου είτε για τη ζωή μου, αυτές οι δύο έννοιες έχουν πρωταγωνιστικό και ρυθμιστικό ρόλο. Σαν άνθρωπος, η αλήθεια είναι πως είμαι τελειομανής. Απεχθάνομαι τη μετριότητα, σε οποιαδήποτε μορφή, είτε βρίσκεται στον εργασιακό μου χώρο, στις διαπροσωπικές μου σχέσεις, στα αποτελέσματα των πράξεων μου. Αυτός είναι και ο λόγος που προσπαθώ και επιζητώ ουσιαστικά, πάντα, να δίνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε να υπάρχει ισορροπία και συμμετρία σε κάθε αποτέλεσμα. Ίσως είναι κάποιες φορές κουραστικό ακόμα και για εμένα ή για τους ανθρώπους γύρω μου, όμως είναι απόλυτα αληθινό και τίμιο σαν αποτέλεσμα, ώστε όλα να κυλούν ομαλά γύρω από έναν επιθυμητό άξονα. Η ισορροπία είναι εκείνη που μας επιτρέπει να αποδίδουμε στο μέγιστο, να υπάρχει διαύγεια, να ορίζει τι είναι αυτό που επιθυμούμε από τη ζωή και στο τέλος αυτή που μας χαρίζει την ηρεμία της ψυχής που όλοι μας μανιωδώς επιζητούμε.
Όπως προαναφέραμε, χρησιμοποιείς ελληνικές λέξεις στα έργα σου παρόλο που είμαι μεταφρασμένες. Ωστόσο, είδαμε σε ένα από αυτά να χρησιμοποιείς τη λέξη «ζωή» αυτούσια, με ελληνικούς χαρακτήρες. Ποιος ήταν ο στόχος σου; Συμβολίζει κάτι για σένα;
ΖΩΗ. Από τη στιγμή που ανοίγουμε τα μάτια μας σε αυτό τον κόσμο μέχρι τη στιγμή που τα κλείνουμε, πασχίζουμε να μείνουμε στη ΖΩΗ. Αγωνιούμε για να νιώθουμε “ζωντανοί”. Παλεύουμε για να κρατήσουμε “ζωντανά” συναισθήματα και καταστάσεις. Υπάρχει λέξη με μεγαλύτερο νόημα και σημασία από αυτή; Το συγκεκριμένο έργο λοιπόν, ήρθε όταν η λέξη αυτή ήταν ουσιαστικά επί μονίμου βάσεως στο μυαλό μου. Ήταν ένα πολύ δύσκολο διάστημα της ζωής μου, που αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα υγείας, η αγωνία μου και η επιθυμία μου για ΖΩΗ ήταν μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα. Ήταν ημέρες που έπρεπε να σκεφτώ μέσα από διαφορετική ματιά το τι τελικά έχει σημασία…. Μπορεί να ήταν δύσκολο διάστημα, αλλά ποτέ δε το άφησα να με ρίξει. Έτσι αποφάσισα να αποτυπώσω αυτή τη μοναδικής σημασίας λέξη στα ελληνικά, ακριβώς όπως έδινε τόσο καιρό δύναμη στη ψυχή μου, με σκοπό να δώσει την ίδια δύναμη και σε κάποιον άλλο που μπορεί να βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση με εμένα.
Η καλλιγραφία σε συνδυασμό με την εικόνα και το κείμενο λέγεται ότι είναι ίσως η υπέρτατη μορφή τέχνης. Ποια είναι η άποψη σου πάνω σε αυτή τη δήλωση;
Υπάρχει αυτή η άποψη για την τέχνη της καλλιγραφίας και σίγουρα δεν είναι τυχαία. Ο τρόπος που αποδίδεται μια λέξη είναι σαν ξαφνικά από ήχος να παίρνει σάρκα και οστά και να μετατρέπεται σε μία άλλη μορφή πολύ πιο δυνατή σε νόημα, δύναμη και ένταση. Οι εικόνες είναι εκείνες που χαράζονται στο μυαλό μας και είναι αυτές που ισοδυναμούν με 1000 λέξεις.
Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσεις τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή σου, ποιες θα ήταν αυτές;
Αφοσίωση. Αγάπη. Σεβασμός. Προσπαθώ σε ό,τι κάνω να έχω ως πυρήνα αυτές τις τρεις λέξεις. Οι πράξεις και οι επιλογές που κάνω τόσο στη καθημερινή μου ζωή, όσο και στη δουλειά στηρίζονται στην αγάπη και την αφοσίωση που νιώθω για το κάθε τι ξεχωριστά. Όσο για το σεβασμό, νομίζω είναι το Nο1 για να καταφέρεις τα πάντα στη ζωή σου. Πρέπει να είσαι ευγνώμων και να έχεις σεβασμό για τους ανθρώπους γύρω σου, όλα όσα σου έχουν δοθεί και κυρίως για την ίδια τη ζωή.
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι;
Το πιο κοντινό μέλλον που σκέφτομαι είναι το αύριο. Κι αν με ρωτάς ποιος είναι ο μελλοντικός μου στόχος, είναι απλά να γίνομαι καλύτερος και να εξελίσσομαι μέσα από την τέχνη την οποία υπηρετώ, να δίνω όλο μου τον εαυτό και τη δύναμη για το μέγιστο, σε κάθε σήμερα και αύριο που έρχεται.