Ο Simon Silaidis είναι ένας σχεδιαστής, ένας οραματιστής, ένας πρωτοπόρος… Βασική θεωρία του είναι πως η τέχνη διατηρεί ύφος διαφυγής από τα αδιέξοδα, γι’αυτό κι επιβιώνει ακόμη και σε δύσκολες εποχές. Το έργο του κοσμεί κυρίως εγκαταλελειμμένους χώρους, δρόμους και κτίρια, καθώς τον εμπνέουν μέρη που ο χρόνος έχει «αγκαλιάσει». Τα δεκατέσσερα χρόνια της επιτυχημένης πορείας του ως σχεδιαστής είναι μόνο η αρχή για το τι έπεται.
«Ξεκίνησα την καλλιγραφία ακολουθώντας την αγάπη μου προς τη γραφιστική, καθώς και από τις επιρροές που είχα από τα νεανικά μου χρόνια στο χώρο του graffiti. Με απλά λόγια… Σημαίνει τα πάντα για μένα! Έχει καταφέρει να με κάνει να γνωρίσω και να συνεργαστώ με πλήθος σημαντικών ανθρώπων σε παγκόσμια κλίμακα, να μου επιστρέψει πολλά πνευματικά αγαθά πίσω αλλά και να μου δημιουργήσει μερικές από τις ωραιότερες και πιο αξέχαστες αναμνήσεις της ζωής μου. Η καλλιγραφία είναι η διέξοδός μου από τα καθημερινά προβλήματα, η ελευθερία μου…»
«Η κύρια δραστηριότητά μου δεν είναι η καλλιγραφία. Μετράω ήδη 15 χρόνια στο χώρο του WebDesign / Mobile Application Development, έχοντας ιδρύσει τη δική μου εταιρεία που δραστηριοποιείται στον σχετικό τομέα. Η καλλιγραφία δεν ήταν ποτέ για εμένα ένα «επάγγελμα» αλλά ούτε και ένα «hobby». Δεν την κοίταξα ποτέ έτσι. Προσπαθώ να είμαι σε κάθε μου project όσο το δυνατόν καλύτερος από το προηγούμενο, ώστε να υπάρχει εξέλιξη σε ό,τι κάνω. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχεις αυτό είναι να είσαι απόλυτα αυστηρός, όπως ακριβώς θα ήσουν σε μία επαγγελματική δραστηριότητα.»
«Ένας από τους λόγους για τους οποίους πάει καλά η ενασχόλησή μου με την καλλιγραφία, είναι γιατί ποτέ δεν σύγκρινα ό,τι έκανα με την χρηματική απολαβή ή γενικότερα με το τι θα κερδίσω. Τα πιο σημαντικά αποκτήματα που θα μπορούσα να λάβω, είναι η εμπειρία και το ταξίδι που θα κάνω. Αυτά είναι αρκετά για μένα. Πιστεύω πως ένα από τα πράγματα που σε κάνει να «ανεβαίνεις» όλο και πιο ψηλά, είναι να διαλέγεις τον απλό δρόμο, να ξέρεις να κοιτάς με απλότητα.»
«Το graffiti ήταν το ερέθισμα στα νεανικά μου χρόνια, το οποίο και με προέτρεψε να ασχοληθώ με τη γραφιστική και σιγά σιγά να εξελιχθώ και να κάνω μεγαλύτερα βήματα. Στο πέρασμά μου βρέθηκαν πολλοί σημαντικοί άνθρωποι και ο καθένας, με το δικό του τρόπο, με βοήθησε στο να καλλιεργήσω την ικανότητά μου να δημιουργώ μεγαλύτερης κλίμακας καλλιγραφία. Ταξίδεψα πολύ στην Ασία και επηρεάστηκα από πολλά είδη καλλιγραφίας. Γνώρισα τεχνικές, βίωσα διαφορετικούς τρόπους ζωής και στο τέλος ένωσα όλα αυτά τα κομμάτια, δημιουργώντας το δικό μου παζλ. Ο κόσμος αγάπησε τη δουλειά μου και αυτό μου έδωσε έναυσμα για να προσπαθώ και μου χάρισε μία αστείρευτη πηγή ενέργειας.»
«To «Urban Calligraphy» είναι η καλλιγραφία που βρίσκεται στο αστικό περιβάλλον. Είναι η καλλιγραφία που δεν παραμένει μόνο σε μία κόλα χαρτί αλλά η αυτή που μπορεί να διαφύγει σε κάποιο μεγαλύτερο καμβά. Τα έργα μου βρίσκονται μόνο σε μέρη που έχουν να εκφράσουν μία ιστορία και όχι σε κάποιο κεντρικό σημείο, εύκολα προσεγγίσιμο για να το δει ο κόσμος. Όσο πιο απόμερο και ερειπωμένο είναι ένα μέρος, τόσο περισσότερο με ελκύει για να το διακοσμήσω με την τέχνη μου. Αυτή την ατμόσφαιρα προσπαθώ να βγάλω. Δουλεύω πάντα στην φυσική επιφάνεια του τοίχου αλλά και στις αλλοιώσεις του από το φυσικό περιβάλλον, γιατί πιστεύω πως ο «χρόνος» είναι το καλύτερο background για κάθε έργο. Εστιάζω στο να χρησιμοποιώ τη λιγότερη ποσότητα μπογιάς ακόμα και στα μεγαλύτερα έργα μου. Αυτό μου δίνει περισσότερο έλεγχο, να ξέρω πως ό,τι κάνω είναι αρκετά σημαντικό και δε χρειάζεται σπατάλη. Στεγνώνω τα πινέλα μου συνέχεια πριν από κάθε stroke μου, για να πετύχω όσο το δυνατόν καλύτερο shaprness στην τέχνη μου. Μετά από καιρό επισκέπτομαι ξανά τα μέρη που φιλοξενούν το έργο και βλέπω πώς η φύση έχει εισβάλλει σε αυτό. Είναι πραγματικά μαγικό καθώς δημιουργείται. Η καλλιγραφία είναι και εικόνα και γράμματα. Θεωρείται το απόλυτο είδος τέχνης. Ο τρόπος με τον οποίο παίρνεις έναν απλό χαρακτήρα και τον μεταμορφώνεις, δίνοντάς του ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο σε κάθε μία πινελιά, το κάνει να φαίνεται σα να μην υπάρχουν όρια στη δημιουργία.»
«Όσον αφορά τα short films «Skyfall» και «Lucid Dream«, καθένα από αυτά τα films αποτέλεσε και μία ξεχωριστή εμπειρία στο ημερολόγιο της ζωής μου. Τα films δημιουργήθηκαν με σκοπό να περάσουν κάποιο μήνυμα και να εμπνεύσουν. To «Skyfall» έφερε πίσω τόσο feedback που πραγματικά είχα φτάσει σε σημείο να μη μπορώ να το διαχειριστώ. Μέχρι που κατάφερε να με βάλει στο παγκόσμιας κυκλοφορίας περιοδικό ARTS για δύο φορές. To «Lucid Dream» ήταν πιο metal σενάριο, καθώς προσπάθησα να δείξω ότι το μυαλό μας ταξιδεύει συνέχεια για να βρει τον προορισμό της έμπνευσης. Το ταξίδι αυτό είναι η στιγμή της δημιουργίας. Μέλημά μου είναι το κάθε film να είναι όσο πιο διαφορετικό γίνεται από τα προηγούμενα και να αποτελεί καθαρά μια επίδειξη δύναμης και δυνατοτήτων. Προσπαθώ να κάνω films που θα γεννήσουν προβληματισμό και ερωτήματα στο θεατή, που θα τον εμπνεύσουν μέσω ενός άλλο τρόπου ζωής, μιας άλλης κοσμοθεωρίας. Ακόμα να αναφέρουμε πως και τα δύο αυτά film σκηνοθετήθηκαν από τον Alex Ioannou, με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί αρκετά στο παρελθόν.»
«Με τη San Yelamos συνεργαστήκαμε για την παγκόσμια καμπάνια της Opel. Ζωγραφίσαμε μαζί μια μεγάλη κλίμακας καλλιγραφία με το ταλέντο της στην οδήγηση και εμένα να μετατρέπω το νέο Opel Corsa σε πινέλο. Πρόκειται για μία ταλαντούχα stunt driver, που χωρίς τη βοήθειά της δε θα μπορούσε να είναι εφικτό το αποτέλεσμα της καλλιγραφίας που έγινε με τη βοήθεια του αυτοκινήτου. Βέβαια, με ταλαιπώρησε ιδιαίτερα καθώς «έφαγα» πάρα πολύ σκόνη και χώμα! Δε μπορώ να ξεχάσω την τελευταία ημέρα των γυρισμάτων που έπρεπε να δώσουμε το κάτι παραπάνω. Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο, μπήκα πρώτη φορά στη ζωή μου γεμάτος λάσπες, όπου πραγματικά άφηνα αποτύπωμα σε κάθε μου βήμα στο πάτωμα. Είναι αυτό που λέμε, «Βούλωσε η μπανιέρα» ένα πράγμα! Μετά από καιρό έψαχνα και τα παπούτσια να τα φορέσω και είχα αδειάσει όλο το studio κατά την αναζήτησή τους, αλλά θυμήθηκα πως δεν τα έφερα ποτέ πίσω στην Ελλάδα! Κλασικά, η καμπάνια δεν έπαιξε στην Ελλάδα στο full concept της, αλλά σε άλλες 40 χώρες την είδαν όπως έπρεπε. Στο σύνολό της ήταν μία αξέχαστη εμπειρία, που ήταν τόσο γεμάτη που μπορώ να θυμηθώ ελάχιστες λεπτομέρειες διότι δεν πρόλαβα να αντιληφθώ το τι ζω.»
«Όσον αφορά τον Phillipe Starck, με άφησε άφωνο! Δεν το πίστευα, όταν άνοιξα το email μου και είδα την πρόσκληση του παγκοσμίου φήμης designer Philippe Starck να μου εμπιστεύεται την εσωτερική διακόσμηση του νέου του κτιρίου. Ήταν ένα πολύ δύσκολο project, καθώς μου ανατέθηκε ένα ολόκληρο κτίριο στο Montpellier της Γαλλίας, το οποίο έπρεπε να ολοκληρωθεί μέσα σε πολύ περιορισμένο χρόνο. Πρόκειται για ένα 5ώροφο κτίριο το οποίο μοιάζει με ένα τεράστιο φουσκωτό σύννεφο. Το αστείο είναι ότι πραγματικά φουσκώνει! Από εκεί προκύπτει και το όνομά του «Le Nuage», που στα γαλλικά σημαίνει σύννεφο. Ο Starck φημίζεται πάντα για την «τρέλα» του στο design και βλέποντας το όνομα του πραγματικά αναρωτιόμουν τι με περιμένει… Το όλο εγχείρημα ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα και είχα μεγάλη αγωνία για όλη τη διαδικασία, από τη στιγμή της πρώτης συζήτησης, για δύο βασικούς λόγους. Αφενός επειδή το κτίριο είναι ένα ξεχωριστό αριστούργημα, και αφετέρου επειδή το όνομα του Starck έχει πολύ μεγάλη «βαρύτητα» στον κόσμο του design. Συγκεκριμένα δημιουργήθηκαν 80 μέτρα καλλιγραφίας, μέρος των οποίων ήταν και 3 μεγάλα ταβάνια. Η εκτέλεση του project διήρκησε 12 μέρες περίπου, δουλεύοντας από το πρωί έως πάρα πολύ αργά το βράδυ. Ήμασταν οι τελευταίοι που φεύγαμε από το κτίριο σχεδόν ξημερώματα, ενώ όλα τα άλλα συνεργεία είχαν ήδη σταματήσει.»
«Παρόλα αυτά, αν κάτι κράτησα ήταν η μεγάλη πίεση, που υπήρξε για να ολοκληρωθεί το project σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία, ενώ η τέχνη της καλλιγραφίας χρειάζεται πολλή συγκέντρωση και ακρίβεια. Όμως, είδα τα όρια μου και τα ξεπέρασα σε πολύ απαιτητικές στιγμές, όπου η κούραση κυριαρχεί και κοντράρεται με τη δημιουργικότητα. Πλέον, νιώθω πραγματικά διπλά ευεργετημένος από αυτό το project. Βοήθησαν συγκεκριμένα δύο άνθρωποι στο να οργανωθεί αυτό το μεγάλο project (Φίλιππος Π. & Σόνια Κ.) από την επικοινωνία, την εύρεση υλικών, την εμψύχωση για να αντεπεξέλθω στο συνεχή φόρτο εργασίας και σε οποιαδήποτε δυσκολία ανέκυψε, τους οποίους πραγματικά, έχω ξεχωρίσει και θα έχουν μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Είναι σημαντικό να δείχνεις σεβασμό σε άτομα που είναι αφανείς ήρωες στη ζωή σου. Υπάρχουν σημαντικοί άνθρωποi που δε φαίνονται πίσω από κάθε τέτοιο project.»
«Στην Ιαπωνία έχω περάσει ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου. Είναι η χώρα που με βοήθησε σε ό,τι κι αν έχω κάνει σήμερα σε επίπεδο έμπνευσης και επιρροής, μέχρι και στον τρόπο «τελειομανίας» που έχω για κάθε μου project. Η έκθεση στην Kojimachi Gallery πήγε πάρα πολύ καλά. Μάλιστα θα βρίσκομαι ξανά στο Tokyo σε ένα μήνα. Μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω μια ακόμη έκθεση αλλά την ακύρωσα, σκεπτόμενος πως θα ήθελα να κάνω κάτι παραπάνω, κάτι διαφορετικό. Πάντα προσπαθώ για το κάτι παραπάνω, γι’ αυτό και πολλές φορές μπορεί να αναθεωρήσω τη συμμετοχή μου σε δημόσια πράγματα, ώστε να κερδίσω την εσωτερικότητα.»
«Ταξιδεύω συνέχεια για όλα τα πεδία με τα οποία ασχολούμαι. Τόσο για την εταιρεία, όσο και για την καλλιγραφία. Η βάση μου για την καλλιγραφία είναι στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε να βρίσκεται σε κάποιο άλλο μέρος, καθώς τα μέρη που υπάρχουν στη χώρα μας είναι «one of kind». Σπαταλώ πολλές ώρες ψάχνοντας με το αυτοκίνητο ολοένα και διαφορετικά μέρη που έχουν να πουν μια ιστορία, με το χρόνο να έχει αφήσει σημάδια πάνω τους. Για κάποιον που αναζητεί εγκαταλελειμμένα μέρη, σαν εμένα, είναι παράδεισος εδώ.
«Η Αθήνα και γενικότερα η Ελλάδα είναι από τα core elements της έμπνευσής μου. Με εμπνέουν μέρη που ο χρόνος έχει «αγκαλιάσει», καθώς και οι ορμές της φύσης. Κυρίως μέρη όπως η Ακρόπολη αλλά και οι παλιές γειτονιές σε Πλάκα και Μοναστηράκι, τα αρχοντικά και τα γραφικά σοκάκια. Αν βέβαια μιλήσω για την Ελλάδα ευρύτερα, είναι μία χώρα – έμπνευση από μόνη της! Proud to be Greek, απλά!»
«Τα πράγματα στην Ελλάδα μπορεί να είναι δύσκολα όμως η τέχνη πάντα διατηρεί ύφος διαφυγής από τα αδιέξοδα. Υπάρχει πλήθος αξιόλογων καλλιτεχνών στη χώρα μας. Αυτό που έχει σημασία είναι ποτέ να μην το βάζουμε κάτω. Μόνο με σκληρή δουλειά, επιμονή και υπομονή σε αυτό που κάνουμε, θα μας εξελίξει τον καθένα μας σε κάτι καλύτερο και θα βελτιώσει το σύνολο της κοινωνίας. Κάποια στιγμή αυτό που θα κάνει ο καθένας μας θα ακουστεί και χρέος μας είναι να το διαχειριστούμε σωστά. Εγώ και ο Νίκος Παλόγος (aka DAN) προσπαθούμε να μοιράσουμε έμπνευση και συναίσθημα με δίαυλο την τέχνη, δημοσιεύοντας δουλειές από παγκόσμιους καλλιτέχνες, νέους αλλά και παλιότερους. Στην τέχνη για εμάς δεν υπάρχουν επίπεδα και κατατάξεις. Είμαστε όλοι ένα. Γι’ αυτό το λόγο έχουμε ιδρύσει μια Μ.Κ.Ο. με το όνομα DESIGNWARS. Μέχρι τώρα η απήχηση είναι μεγάλη, αφού η σελίδα μας στο Facebook μετρά ήδη 570.000 fans.»
«Αυτό το διάστημα μόλις έκανα release το «The Brush Project«. Συγκεκριμένα δούλευα πάνω από 9 μήνες, ώστε να πετύχω όλη την ποιότητα που επιθυμούσα να έχει αυτό το προϊόν. Πρόκειται για τρία, custom made brushes, πινέλα δηλαδή, που συνδυάζουν όλα όσα έχω γνωρίσει μέσω της καλλιγραφίας αλλά και δικές μου τεχνικές που ο κόσμος κατά καιρούς με ρωτά. Δημιούργησα λοιπόν αυτά τα εργαλεία που θα βοηθήσουν κάποιον στο καλλιγραφικό του ταξίδι επιστρέφοντας τον σεβασμό μου στο βωμό της καλλιγραφίας, που τόσο καιρό μου δίνει απλόχερα τα αγαθά της.
«Of all the things I have done in life, calligraphy is one that has given me the most unique experiences and unforgettable memories. For all these gifts, now it is my turn to give something back.» (Απόσπασμα από το website του Simon)
«Το Νοέμβριο ταξιδεύω στην Ιαπωνία, όπου και θα συναντήσω τη master ιαπωνικής καταγωγής καλλιγράφο και πολύ καλή μου φίλη, Sakiko Yanagisawa. Προετοιμάζουμε μία collaboration έκθεση. Το tour μου θα γίνει μέσα από διάφορες πόλεις της Ιαπωνίας και θα δημιουργήσω νέες αστικές καλλιγραφίες, καταλήγοντας στη Hiroshima, με τη δημιουργία ενός έργου για τους ανθρώπους που άδικα χάθηκαν.»